pokrewny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pokrewnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} wykazujący podobieństwo do czegoś, do kogoś; mający elementy, cechy wspólne, podobne z czymś, z kimś; zbliżony pod jakimś względem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokrewne zagadnienia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrewny — Pokrewna dusza zob. dusza 2 … Słownik frazeologiczny
facecja — ż I, DCMs. facecjacji; lm D. facecjacji (facecjacyj) 1. «żart, dowcip, koncept, dykteryjka» Opowiadać zabawne, pocieszne facecje. 2. lit. «krótki żartobliwo satyryczny utwór epicki, często frywolny, pokrewny anegdocie lub fraszce,… … Słownik języka polskiego
forminga — ż III, CMs. formingandze; lm D. formingaing muz. «starogrecki strunowy instrument szarpany, pokrewny starożytnej lirze i kitarze, używany do akompaniowania przy recytacji poematów» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
formizm — m IV, D. u, Ms. formizmzmie, blm 1. szt. «odmiana ekspresjonizmu na gruncie polskim w latach 1917 1922, kierunek literacko artystyczny, pokrewny kubizmowi, głoszący m.in. prymat formy w dziele sztuki» 2. psych. «stanowisko zajmowane przez… … Słownik języka polskiego
kaniuk — m III, DB. a, N. kaniukkiem; lm M. i ∆ zool. Kaniuk biały «Elanoides forficatus, ptak z rodziny sokołów, pokrewny kani, o biało czarnym upierzeniu; najpiękniejszy ptak drapieżny Ameryki» ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
kongenialny — kongenialnyni «pokrewny komuś geniuszem, talentem; taki sam pod względem psychicznym jak ktoś inny» ∆ Kongenialny przekład «przekład dorównujący pod każdym względem oryginałowi» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
lepra — ż IV, CMs. lepraprze, blm med. «przewlekła choroba zakaźna wywoływana przez prątek pokrewny prątkowi gruźlicy; powoduje zniekształcenia skóry i śluzówki; trąd» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
obrazek — m III, D. obrazekzka, N. obrazekzkiem; lm M. obrazekzki 1. «mały obraz, najczęściej jako dekoracja ściany lub książki» Kolorowy obrazek. Książka z obrazkami. ◊ Ktoś piękny jak obrazek (jak z obrazka) «ktoś bardzo ładny, pełen uroku, wdzięku» 2.… … Słownik języka polskiego
pokrewność — ż V, DCMs. pokrewnośćści, blm rzad. rzecz. od pokrewny Pokrewność charakterów, dążeń, zainteresowań … Słownik języka polskiego