postępować

postępować
ndk IV, \postępowaćpuję, \postępowaćpujesz, \postępowaćpuj, \postępowaćował - postąpić dk VIa, \postępowaćpię, \postępowaćpisz, \postępowaćstąp, \postępowaćpił
1. «stąpając, krocząc posuwać się naprzód, iść za kimś»

Postępować krok w krok za kimś, śladem kogoś.

Postąpić parę kroków naprzód, ku komuś.

przen. (zwykle ndk)
a) «robić postępy, rozwijać się»

Praca wolno, szybko postępuje.

b) «o stanach fizycznych: osiągać następne stadium w rozwoju; wzmagać się, natężać się»

Choroba postępuje w zastraszającym tempie.

Postępujący zanik nerwów.

med. Porażenie postępujące, paraliż postępujący «późna postać kiły układu nerwowego, objawiająca się zaburzeniami psychicznymi, otępieniem umysłowym i zanikiem pamięci»
2. «czynić coś w określonych sytuacjach; zachowywać się wobec kogoś w pewien sposób»

Postępować uczciwie, mądrze, chytrze, głupio.

Postąpić słusznie.

Postępować według własnego zdania, mniemania.

Należycie, w odpowiedni sposób, ostro, łagodnie postępować z kimś (z młodzieżą, z podwładnymi).


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • postępować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, postępowaćpuję, postępowaćpuje {{/stl 8}}– postąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, postępowaćpię, postępowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc krok za krokiem, posuwać się do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • postępować — Coś postępuje wielkimi krokami zob. krok 4. Postępuj jak człowiek (jak ludzie) zob. człowiek 14 …   Słownik frazeologiczny

  • postąpić — → postępować …   Słownik języka polskiego

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • grać — 1. pot. Co jest grane? «o co chodzi?, co się dzieje?»: – Co jest grane? – pytam bardziej przez uprzejmość niż z zainteresowania. M. Bukowski, Wysłannik. 2. Grać, bawić się (z kimś) w kotka i myszkę, w ciuciubabkę «zwodzić kogoś, postępować… …   Słownik frazeologiczny

  • przykład — m IV, D. u, Ms. przykładadzie; lm M. y 1. «wzór do naśladowania; człowiek, fakt, postępek godne naśladowania» Przykład rodziców. Być dla kogoś przykładem. Stawiać siebie, kogoś za przykład. Iść, robić coś za czyimś przykładem. Przykład idzie z… …   Słownik języka polskiego

  • Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches …   Wikipedia

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”