postępowanie

postępowanie
n I
1. rzecz. od postępować

Karygodne postępowanie.

Zasady, normy postępowania.

Czyjeś postępowanie przynosi komuś zaszczyt, ujmę.

2. praw. «działalność sądu, tryb działania sądu; także: wszczęcie i prowadzenie procesu sądowego»

Postępowanie sądowe, apelacyjne, arbitrażowe, dowodowe, egzekucyjne.

Postępowanie cywilne, karne, spadkowe.

Wszcząć, wdrożyć postępowanie (przeciw komuś).

Wstrzymać, zawiesić, umorzyć, zamknąć postępowanie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • postępowanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. postępować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}postępowanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. postępowanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… …   Słownik języka polskiego

  • gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą …   Słownik frazeologiczny

  • sumienie — n I; lm D. sumienieeń «właściwość psychiczna, zdolność pozwalająca odpowiednio oceniać własne postępowanie jako zgodne lub niezgodne z przyjętymi normami etycznymi; świadomość odpowiedzialności moralnej za swoje czyny, postępowanie» Czułe,… …   Słownik języka polskiego

  • brud — m IV, D. u, Ms. brudzie; lm M. y 1. zwykle blm «każde zanieczyszczenie (np. pył, kurz, błoto) osiadłe na czymś; brak czystości» Brud na rękach, na ubraniu, na meblach. Smugi brudu na czymś. Warstwa brudu. Coś jest czarne od brudu. Obmyć, oczyścić …   Słownik języka polskiego

  • doraźny — «zastosowany okolicznościowo, w pewnej sytuacji, zadowalający na razie; dorywczy, okolicznościowy, natychmiastowy» Doraźny cel, środek, zysk. Doraźne niebezpieczeństwo. Udzielić doraźnej pomocy. Dbać o doraźne korzyści. ∆ med. Leczenie doraźne… …   Słownik języka polskiego

  • konsekwencja — ż I, DCMs. konsekwencjacji; lm D. konsekwencjacji (konsekwencjacyj) 1. «wynik, skutek, następstwo, rezultat czegoś» ◊ Wyciągnąć, wyciągać konsekwencje w stosunku do kogoś «odpowiednio reagować, zareagować na czyjeś postępowanie» ◊ Ponieść,… …   Słownik języka polskiego

  • nakazowy — przym. od nakaz w zn. 1 ∆ praw. Postępowanie nakazowe a) «orzeczenie obowiązku zapłaty należności na wniosek powoda, z prawem zgłoszenia zarzutów przez pozwanego» b) «postępowanie w sprawie o wykroczenie, w której z uwagi na małą szkodliwość… …   Słownik języka polskiego

  • podwójny — 1. «złożony z dwóch jednakowych, jednorodnych części, z dwóch elementów, wzięty dwukrotnie, zawierający dwukrotną ilość czegoś» Podwójne dno garnka. Podwójny wózek dla bliźniąt. Podwójna porcja lekarstwa. Świąteczna gazeta o podwójnej objętości.… …   Słownik języka polskiego

  • rewizja — ż I, DCMs. rewizjazji; lm D. rewizjazji (rewizjazyj) 1. «przeszukiwanie przez władze śledcze mieszkania lub innych pomieszczeń, przeglądanie rzeczy, obszukiwanie osób w celu uzyskania dowodów przestępstwa albo w celu znalezienia przedmiotów z… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”