- przebiegać
- I, \przebiegaćam, \przebiegaćasz, \przebiegaćają, \przebiegaćaj, \przebiegaćał1. ndk→ przebiec2. dk«spędzić jakiś czas na bieganiu»
Przebiegał cały dzień.
Słownik języka polskiego . 2013.
przebiegać
Look at other dictionaries:
przebiegać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przebiegaćam, przebiegaća, przebiegaćają, przebiegaćany {{/stl 8}}– przebiec, {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}przebiegnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc b, przebiegaćbiegnę, przebiegaćbiegnie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebiegać – przebiec pamięcią [myślą, wspomnieniem] — {{/stl 13}}{{stl 33}} przypominać sobie po kolei, pokrótce, szybko prześledzić coś w myśli, w pamięci :{{/stl 33}}{{stl 10}}Przed snem przebiegła myślą wypadki minionego dnia. Jeszcze raz przebiegał myślą wszystkie operacje, usiłując odkryć błąd … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebiegać — Coś przebiega pod znakiem jakichś wydarzeń zob. znak 2 … Słownik frazeologiczny
przebiec — + rzad. przebiegnąć dk Vc, przebiecbiegnę, przebiecbiegniesz, przebiecbiegnij, przebiecbiegł, przebiecbiegła, przebiecbiegli przebiegać ndk I, przebiecam, przebiecasz, przebiecają, przebiecaj, przebiecał 1. «biegnąc przenieść się z miejsca na… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… … Słownik języka polskiego
krzyżować — ndk IV, krzyżowaćżuję, krzyżowaćżujesz, krzyżowaćżuj, krzyżowaćował, krzyżowaćowany 1. «układać coś na krzyż» Krzyżować nogi, ręce. ◊ Krzyżować szpady, szable a) «mierzyć się z kimś w walce na szpady, szable» b) «ścierać się z kimś w ostrej,… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
odwracalny — «dający się odwrócić, zmienić na poprzednio istniejący» Odwracalne zmiany w organizmie. Odwracalny stan materii. ∆ chem. Reakcja odwracalna, proces odwracalny «reakcja, proces, które mogą przebiegać nie tylko w jednym kierunku, ale i w kierunku… … Słownik języka polskiego
pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… … Słownik języka polskiego
