- przebiegle
- \przebiegleej«chytrze, podstępnie, przemyślnie»
Patrzeć, uśmiechać się przebiegle.
Postępować przebiegle.
Schować coś przebiegle.
Słownik języka polskiego . 2013.
przebiegle
Look at other dictionaries:
przebiegle — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., przebiegleej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób przebiegły, podstępny, chytry; przemyślnie, chytrze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Działać, postępować, robić coś przebiegle. Uśmiechać się przebiegle. Przebiegle zapytać kogoś o coś.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chytrzyć — ndk VIb, chytrzyćrzę, chytrzyćrzysz, chytrz a. chytrzyćrzyj, chytrzyćrzył 1. «postępować chytrze, podstępnie, przebiegle; używać wybiegów, podstępów» Kręcił, chytrzył aż wygrał sprawę. 2. pot. «przejawiać chciwość, skąpstwo; skąpić» Ciułał grosze … Słownik języka polskiego
dowcipnie — dowcipnieej 1. «żartobliwie, z humorem, z dowcipem» Dowcipnie coś opowiedzieć. 2. pot. «sprytnie, przemyślnie, przebiegle» Dowcipnie się urządzić. Dowcipnie coś skonstruować, zmajstrować … Słownik języka polskiego
dyplomatyzować — ndk IV, dyplomatyzowaćzuję, dyplomatyzowaćzujesz, dyplomatyzowaćzuj, dyplomatyzowaćował «postępować w sposób dyplomatyczny, ostrożnie, zręcznie, przebiegle» … Słownik języka polskiego
intrygować — ndk IV, intrygowaćguję, intrygowaćgujesz, intrygowaćguj, intrygowaćował 1. «robić intrygi, działać podstępnie i przebiegle» Intrygować przeciw komuś. 2. «dawać do myślenia, zaciekawiać, interesować» Coś kogoś intryguje … Słownik języka polskiego
jezuicki — jezuickiccy przym. od jezuita Zakon jezuicki. Kolegium jezuickie. ∆ Jezuicki styl «styl wczesnobarokowy w architekturze kościelnej, zwłaszcza włoskiej i francuskiej, oparty na tradycjach renesansowych, propagowany przez jezuitów» przen. «obłudny … Słownik języka polskiego
manewrować — ndk IV, manewrowaćruję, manewrowaćrujesz, manewrowaćruj, manewrowaćował «zmieniać pozycję czegoś, kierować czymś, posuwać, obracać, zwykle w celu uniknięcia jakichś przeszkód, przesuwać coś lub przesuwać się na inną pozycję, inne miejsce;… … Słownik języka polskiego
perfidnie — perfidnieej «w sposób perfidny; przebiegle, podstępnie, złośliwie» Kłamał perfidnie … Słownik języka polskiego
przebiegły — przebiegłygli 1. «postępujący chytrze, przemyślnie; chytry, przemyślny» Przebiegły oszust. Przebiegły jak lis. 2. «będący dowodem albo wynikiem czyjejś przebiegłości, świadczący o czyjejś przebiegłości» Przebiegła polityka. Przebiegłe oczy.… … Słownik języka polskiego
zręcznie — zręcznieej 1. «w sposób świadczący o czyjejś sprawności fizycznej; zgrabnie, zwinnie» Zręcznie władać bronią. Zręcznie wyminąć przeszkodę. Zręcznie się poruszać. 2. «w sposób zręczny świadczący o czyimś sprycie; sprytnie, przebiegle» Zręcznie… … Słownik języka polskiego
