- przytłoczyć
- dk VIb, \przytłoczyćczę, \przytłoczyćczysz, \przytłoczyćtłocz, \przytłoczyćczył, \przytłoczyćczony - przytłaczać ndk I, \przytłoczyćam, \przytłoczyćasz, \przytłoczyćają, \przytłoczyćaj, \przytłoczyćał, \przytłoczyćany«przygnieść, przycisnąć; przywalić»
Wierzchowiec padł i swoim ciężarem przytłoczył jeźdźca.
◊ Przytłaczająca większość «ogromna większość»przen. częściej ndk «przygnębiać, uciskać»Smutek przytłacza mu serce.
Ogromny gmach robił na mnie przytłaczające wrażenie.
Przytłaczająca atmosfera, cisza.
Słownik języka polskiego . 2013.