przytłuc

przytłuc
dk XI, \przytłuctłukę, \przytłuctłuczesz, \przytłuctłucz, \przytłuctłukł, \przytłuctłuczony, \przytłuctłukłszy
«przygnieść zrzucając coś, uderzając czymś; rzadziej: przywalić coś lub kogoś padając»

Przytłuc sobie kamieniem, młotkiem palec.

przytłuc się pot. «tłukąc się (idąc, jadąc powoli, niewygodnie, z przeszkodami) przybyć dokądś»

Dopiero nad ranem przytłukli się do domu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • przytłuc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vd, przytłuctłukę, przytłuctłucze, przytłuctłucz, przytłuctłukł, przytłuctłukli, przytłuctłuczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgnieść, uderzając czymś lub spadając na coś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przybić — dk Xa, przybićbiję, przybićbijesz, przybićbij, przybićbił, przybićbity przybijać ndk I, przybićam, przybićasz, przybićają, przybićaj, przybićał, przybićany 1. «wbijając gwóźdź, kołek itp. przymocować, umocować, przytwierdzić coś» Przybić półkę na …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”