rozbuchać

rozbuchać
dk I, \rozbuchaćam, \rozbuchaćasz, \rozbuchaćają, \rozbuchaćaj, \rozbuchaćał, \rozbuchaćany
pot. «nadać czemuś nadmierną wagę, nadmierny rozgłos; przedstawić coś w przesadnie wielkich rozmiarach, w przesadnej formie; wyolbrzymić, rozdąć»

Rozbuchać temat, sprawę.

rozbuchać się
1. posp. «nabrać tuszy, roztyć się»

Nie mieści się już w sukienkach, tak się rozbuchała!

2. posp. «zacząć postępować bezceremonialnie, stać się bezczelnym; rozzuchwalić się»

Tłuszcza rozbuchała się jeszcze bardziej.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”