- rozwiązać
- dk IX, \rozwiązaćwiążę, \rozwiązaćwiążesz, \rozwiązaćwiąż, \rozwiązaćał, \rozwiązaćany - rozwiązywać ndk VIIIa, \rozwiązaćzuję, \rozwiązaćzujesz, \rozwiązaćzuj, \rozwiązaćywał, \rozwiązaćywany1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać sznurek, tasiemkę itp., którymi coś jest przewiązane, zawiązane»
Rozwiązać supeł, węzeł, kokardę.
Rozwiązać krawat, sznurowadło, sznurek, tasiemkę.
Rozwiązać paczkę, pęczek, wiązkę, zawiniątko, worek.
∆ Rozwiązać kogoś «uwolnić z więzów kogoś związanego, skrępowanego»◊ Mieć rozwiązane ręce «być uwolnionym od zobowiązań, mieć swobodę działania»◊ Coś (np. pieniądze, alkohol) rozwiązuje komuś język «coś skłania, zmusza kogoś do mówienia; coś czyni kogoś wymownym, rozmownym»2. «uczynić coś nie obowiązującym, unieważnić (zwykle jakiś akt prawny)»Rozwiązać umowę.
Rozwiązano z nim stosunek służbowy.
Małżeństwo zostało rozwiązane.
3. «spowodować zamknięcie czegoś, zaprzestanie działalności jakiejś organizacji, instytucji; zlikwidować coś»Rozwiązać sejm.
Rozwiązać spółkę, stowarzyszenie, zespół.
Rozwiązać oddział.
4. «znaleźć właściwe, trafne rozstrzygnięcie, wyjście z jakiejś sytuacji, rozstrzygnąć coś; rozwikłać, wyjaśnić, odgadnąć, odczytać, odcyfrować»Rozwiązać krzyżówkę, rebus, szaradę.
Nie mógł rozwiązać szyfru.
Wspólnie rozwiązali trudną sprawę.
Nie mogli rozwiązać tej kwestii.
Nie dająca się rozwiązać zagadka.
To by nam rozwiązało wszelkie trudności.
∆ Rozwiązać skrót «podać pełne brzmienie skrótu»∆ mat. Rozwiązać równanie, zadanie «znaleźć niewiadomą wielkość albo działanie odpowiadające na pytanie zawarte w zadaniu, a pozostające w związku z podanymi w nim wiadomymi»5. «zaprojektować coś; zrealizować, wykonać coś w myśl założeń, pomysłu, planu, projektu architektonicznego, konstrukcyjnego, plastycznego»Funkcjonalnie rozwiązane wnętrza.
Znakomicie rozwiązany węzeł komunikacyjny.
Niewłaściwie rozwiązano elewację pod względem kolorystycznym.
rozwiązać się - rozwiązywać się1. «zostać rozwiązanym, ulec rozwiązaniu»a) «rozplątać się, rozsupłać się»Sznurowadło mi się rozwiązało.
◊ Język się komuś rozwiązał «ktoś zaczął dużo mówić; ktoś się stał nagle wymowny, rozgadał się»b) «o związku, organizacji, instytucji itp.: zostać zlikwidowanym, przestać istnieć»Zespół się rozwiązał.
Stowarzyszenie się rozwiązało.
c) «zostać załatwionym, zakończonym, rozstrzygniętym; rozstrzygnąć się, rozwikłać się»Sprawa się rozwiązała bez jego udziału.
Tajemnica się w końcu rozwiązała.
d) rzad. «zostać unieważnionym, przestać obowiązywać»Po trzech latach umowa się rozwiązała.
2. «uwolnić się z więzów, rozwiązać sobie więzy, pęta»
Słownik języka polskiego . 2013.