rozwiać

rozwiać
dk Xb, \rozwiaćwieję, \rozwiaćwiejesz, \rozwiaćwiej, \rozwiaćwiał, \rozwiaćwiali a. \rozwiaćwieli, \rozwiaćwiany - rozwiewać ndk I, \rozwiaćam, \rozwiaćasz, \rozwiaćają, \rozwiaćaj, \rozwiaćał, \rozwiaćany
1. «wiejąc roznieść, rozrzucić coś w różne miejsca, na wszystkie strony, rozproszyć; wiejąc spowodować zniknięcie, rozpłynięcie się czegoś w powietrzu, w przestrzeni»

Wiatr rozwiał opadłe liście.

Silne podmuchy rozwiały śmiecie, słomę po podwórzu.

Wiatr rozwiał mgłę, kłęby dymu, zapach spalenizny.

Nasiona rozwiewane przez wiatr.

przen.

Rozwiać czyjeś nadzieje, podejrzenia, wątpliwości, złudzenia, obawy.

2. «wiejąc rozsunąć, odrzucić na boki, odchylić; wiejąc potargać, rozwichrzyć (np. włosy)»

Wiatr rozwiewał jej włosy.

Koń z rozwianą grzywą.

rozwiać się - rozwiewać się
1. «zostać rozwianym, zniknąć rozpraszając się na wietrze»

Dymy, poranne mgły się rozwiały.

przen.

Rozwiały się czyjeś marzenia, złudzenia.

Rozwiał się mit o czyimś bohaterstwie.

2. «zostać rozwianym, odrzuconym na boki, rozchylonym; rozwichrzyć się, potargać się»

Włosy jej się rozwiały na wietrze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • rozwiać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozwiewać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwiać się — Coś rozwiało się jak dym zob. dym 3 …   Słownik frazeologiczny

  • rozwiewać się – rozwiać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znikać, rozpraszając się na wietrze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mgła się rozwiała. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać istnieć; znikać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwiewać — → rozwiać …   Słownik języka polskiego

  • rozwiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozwiewaćam, rozwiewaća, rozwiewaćają, rozwiewaćany {{/stl 8}}– rozwiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, rozwiewaćwieję, rozwiewaćwieje, rozwiewaćwiał, rozwiewaćwiali || reg. rozwiewaćwieli, rozwiewaćwiany {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpylić — dk VIa, rozpylićlę, rozpylićlisz, rozpylićpyl, rozpylićlił, rozpylićlony rozpylać ndk I, rozpylićam, rozpylićasz, rozpylićają, rozpylićaj, rozpylićał, rozpylićany 1. «rozbić ciecz na bardzo drobne krople lub mgłę za pomocą rozpylacza» Rozpylać… …   Słownik języka polskiego

  • mit — m IV, D. u, Ms. micie; lm M. y 1. «fantastyczna historia, opowieść o bogach, demonach, legendarnych bohaterach oraz o nadnaturalnych wydarzeniach z udziałem tych postaci; stanowi próbę wyjaśnienia odwiecznych zagadnień bytu, świata i człowieka,… …   Słownik języka polskiego

  • oblać — dk Xb, oblaćleję, oblaćlejesz, oblaćlej, oblaćlał, oblaćlali a. oblaćleli, oblaćlany oblewać ndk I, oblaćam, oblaćasz, oblaćają, oblaćaj, oblaćał, oblaćany 1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem» Oblać kartofle sosem.… …   Słownik języka polskiego

  • odbrązowić — dk VIa, odbrązowićwię, odbrązowićwisz, odbrązowićzów, odbrązowićwił, odbrązowićwiony odbrązawiać ndk I, odbrązowićam, odbrązowićasz, odbrązowićaj, odbrązowićwiał, odbrązowićwiany «podważyć, rozwiać fałszywą legendę otaczającą jakąś postać… …   Słownik języka polskiego

  • odmitologizować — dk IV, odmitologizowaćzuję, odmitologizowaćzujesz, odmitologizowaćzuj, odmitologizowaćował, odmitologizowaćowany «pozbawić coś lub kogoś pierwiastków mitycznych; rozwiać mit otaczający coś lub kogoś» Odmitologizować postać historyczną (np.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”