Rumiana dziewczyna.
Rumiane jabłuszka.
Rumiana pieczeń.
Rumiane pieczywo.
Słownik języka polskiego . 2013.
rumiany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rumianyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle o człowieku: mający rumieńce, czerwony, zaczerwieniony na twarzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rumiane dziecko. Rumiana twarz. Rumiane… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
румяный — румян, а, о, укр. рум᾽яний, блр. румены, др. русск. румянъ, ст. слав. роумѣнъ πυρρός (Супр.), болг. румен красный , сербохорв. ру̀мен, румѐна – то же, словен. rumèn, rumenа желтый, красный , чеш. ruměny румяный , слвц. rnmeň м. румянец ,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Roth — Roth, röther, rötheste, adj. et adv. welches der Nahme einer lebhaften Farbe, und einer Eigenschaft der Körper ist, nach welcher sie diese Farbe an sich haben, wo doch nicht einerley Farbe mit diesem Worte bezeichnet wird. So bedeutet es zuweilen … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
румяный — Древнерусское – румянъ (красный). Латинское – ruber (красный). Праславянский корень rumerъ родствен словам «руда», «рутый», «рдеть», сохранил значение производного корня «красный». Родственными являются: Украинское – румяний. Болгарское – румен.… … Этимологический словарь русского языка Семенова
bochenek — m III, D. bocheneknka, N. bocheneknkiem; lm M. bocheneknki «upieczona bryła chleba lub bryła ciasta przygotowanego do pieczenia, o kształcie okrągłym lub podłużnym» Rumiany bochenek chleba. Pokroić bochenek na kromki. Włożyć bochenki do pieca … Słownik języka polskiego
buziaczek — m III, D. buziaczekczka, N. buziaczekczkiem; lm M. buziaczekczki zdr. od buziak a) w zn. 1: Rumiany buziaczek. b) w zn. 2: Dostać buziaczka … Słownik języka polskiego
czerstwy — czerstwywi 1. «o pieczywie: suchy, twardy, nieświeży» Czerstwa bułka. Czerstwy chleb. 2. «zdrowy, rumiany, krzepki, mocny» Czerstwa twarz. Czerstwy staruszek … Słownik języka polskiego
obrumienić — dk VIa, obrumienićnię, obrumienićnisz, obrumienićmień, obrumienićnił, obrumienićniony obrumieniać ndk I, obrumienićam, obrumienićasz, obrumienićają, obrumienićaj, obrumienićał, obrumienićany «przypiec, przysmażyć na kolor rumiany; przyrumienić ze … Słownik języka polskiego
różany — 1. «odnoszący się do róży, złożony z róż, zrobiony z róż» Ogród różany. Krzak różany. Zapach różany. ∆ Olejek różany «olejek eteryczny, otrzymywany z płatków róży damasceńskiej» ∆ Woda różana «rozcieńczony olejek różany» 2. książk.… … Słownik języka polskiego
różowy — różowywi, różowywszy «mający barwę czerwoną z dużą domieszką białej, lekko czerwonawy; zarumieniony, rumiany» Różowa cera, twarz. Różowa sukienka, wstążka. Różowe goździki, petunie. ◊ Być w różowym humorze, nastroju «być wesołym, rozbawionym, być … Słownik języka polskiego
