akcencik

akcencik
m III, D. -u, N. \akcencikkiem; lm M. -i
zdr. od akcent (zwykle w zn. 3, 4, 5)
a) w zn. 3:

Złośliwe akcenciki w wypowiedzi.

b) w zn. 4:

Kwiaty tworzyły barwny akcencik w pokoju.

c) w zn. 5:

Nieznaczny obcy akcencik.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”