skrupulat

skrupulat
m IV, DB. -a, Ms. \skrupulatacie; lm M. \skrupulataci, DB. -ów
«człowiek drobiazgowo dokładny, zwracający uwagę na szczegóły; pedant»

Ten skrupulat ma zawsze wszystko uporządkowane jak należy.

Nie był skrupulatem, nigdy nie wiedział, ile ma pieniędzy.

‹ze śrdwłc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • skrupulant — m IV, DB. a, Ms. skrupulantncie; lm M. skrupulantnci, DB. ów rzad. → skrupulat …   Słownik języka polskiego

  • skrupulatka — ż III, CMs. skrupulatkatce; lm D. skrupulatkatek forma ż. od skrupulat …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”