- skrupulant
- m IV, DB. -a, Ms. \skrupulantncie; lm M. \skrupulantnci, DB. -ówrzad. → skrupulat
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
skrupulant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. skrupulantancie; lm M. skrupulantanci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek przesadnie dokładny, drobiazgowy w tym, co robi; pedant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten skrupulant ma zawsze wszystko na swoim miejscu, kilka razy na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrupulánt — in skrupulànt ánta m (ā á; ȁ á) knjiž. kdor je pretirano natančen, strog glede moralnosti svojega ravnanja: biti skrupulant … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Skrupulant — Skru|pu|lant der; en, en <zu lat. scrupulus (vgl. 1↑Skrupel) u. ↑...ant> (veraltet) übertrieben vorsichtiger u. ängstlicher Mensch … Das große Fremdwörterbuch