strwożyć

strwożyć
dk VIb, \strwożyćżę, \strwożyćżysz, strwóż, \strwożyćżył, \strwożyćżony
«wzbudzić w kimś trwogę, przestraszyć, przerazić, zatrwożyć»

Nagły hałas strwożył zebranych.

Strwożone dziecko.

strwożyć się «doznać trwogi; przestraszyć się, przerazić się, zatrwożyć się»

Strwożyć się czyjąś chorobą.

Strwożyć się o swoją przyszłość, o swój los.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • strwożyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, strwożyćżę, strwożyćży, strwożyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołać u kogoś trwogę; przestraszyć, przerazić, zaniepokoić, wzbudzić niepokój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strwożony koń. Strwożona kobieta. Nic nie zdołało go… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strwożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć trwogę; przestraszyć się, przerazić się, przelęknąć się, zatrwożyć się, zestrachać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strwożyć się na widok czegoś. Strwożył się, gdy usłyszał o chorobie matki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”