strwonić

strwonić
dk VIa, \strwonićnię, \strwonićnisz, strwoń, \strwonićnił, \strwonićniony
«stracić, zmarnować, przepuścić, roztrwonić»

Strwonić pieniądze, bogactwo, majątek.

Strwonić wielkie sumy.

◊ Strwonić czas, życie «spędzić, przeżyć nieproduktywnie, zmarnować czas, życie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • strwonić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, strwonićnię, strwonićni, strwoń, strwonićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} rozrzutnie wydać, stracić, zmarnować, zniszczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strwonić posag, majątek, pieniądze, fortunę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaprzepaścić — dk VIa, zaprzepaścićpaszczę, zaprzepaścićcisz, zaprzepaścićpaść, zaprzepaścićcił, zaprzepaścićpaszczony zaprzepaszczać ndk I, zaprzepaścićam, zaprzepaścićasz, zaprzepaścićają, zaprzepaścićaj, zaprzepaścićał, zaprzepaścićany «doprowadzić do zguby …   Słownik języka polskiego

  • zmarnotrawić — dk VIa, zmarnotrawićwię, zmarnotrawićwisz, zmarnotrawićaw, zmarnotrawićwił, zmarnotrawićwiony «lekkomyślnie stracić; zmarnować, strwonić» Zmarnotrawić czas, pieniądze …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”