trafny

trafny
\trafnyniejszy
1. «taki, który nie chybił, trafiający w cel, do celu; celny»

Trafny strzał, cios.

Trafne uderzenie.

Trafne skreślenie w totolotku.

2. «odpowiadający rzeczywistości, prawdzie; właściwy, stosowny, słuszny»

Trafna uwaga, ocena.

Trafny sąd, wybór.

niem.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • trafny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, trafnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który dosięgnął celu; celny, udany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trafny strzał. Trafne uderzenie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Farben Lehre — Infobox musical artist Name = Farben Lehre Img capt = Img size = Landscape = Background = group or band Birth name = Alias = Born = Died = Origin = Płock, Poland Instrument = Voice type = Genre = Punk rock Reggae rock Alternative rock Occupation …   Wikipedia

  • bon mot — [wym. bą mo] m IV, D. bon motu, Ms. bon mocie; lm M. bon moty (pisane czasem: bonmot, bon mot) «zręczny zwrot, zwięzłe powiedzenie; trafny dowcip» Nie zależy mi na bon motach i efekciarskich błyskach. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • celny — I celnyni, celnyniejszy 1. «trafiający w cel, do celu» Celny rzut, strzał. Celne uderzenie. Celna broń. Celny strzelec. 2. «trafiający w sedno; trafny, udany, zręczny» Celny dowcip. Celne powiedzenie …   Słownik języka polskiego

  • domysł — m IV, D. u, Ms. domysłyśle; lm M. y «domyślenie się, przypuszczenie, domniemanie» Trafne, bliskie prawdy domysły. Fałszywe, mylne, śmieszne domysły. Potwierdzić czyjeś domysły. Snuć różne domysły na jakiś temat. Coś pozostaje w sferze domysłów. ◊ …   Słownik języka polskiego

  • ezopowy — ezopowywi «będący w stylu bajek Ezopa; zwięzły i trafny, dowcipny, zjadliwy, cięty» Ezopowy język, styl. Morał ezopowy …   Słownik języka polskiego

  • koncept — m IV, D. u, Ms. konceptpcie; lm M. y 1. «trafny, sprytny, szybko nasuwający się pomysł urzeczywistnienia czegoś, wyjścia z trudnej sytuacji; myśl szczęśliwa; zmyślność, spryt» Przyszedł komuś do głowy koncept. Wpaść na koncept. Wysilać koncept. ◊ …   Słownik języka polskiego

  • rzeczowy — rzeczowywi 1. «dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób)» ∆ Dary, nagrody rzeczowe «dary, nagrody w naturze, nie pieniężne» ∆ jęz. Forma rzeczowa «w gramatyce języka polskiego: forma liczby mnogiej, używana przy wszystkich kategoriach rzeczowników …   Słownik języka polskiego

  • sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są …   Słownik języka polskiego

  • słuszny — słusznyni, słusznyniejszy 1. «zawierający rację, trafny» Słuszne wnioski, uwagi, propozycje. Słuszne rozumowanie. Słuszna ocena, opinia. Słuszny pogląd. Uznać coś za słuszne. 2. «usprawiedliwiony, uzasadniony» Słuszny wybór …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”