- ubożuchny
- \ubożuchnyniforma zdr. o odcieniu intensywnym od ubogia) w zn. 1:
Ubożuchny staruszek.
b) w zn. 2:Ubożuchna chatka.
c) w zn. 3:Ubożuchne słownictwo.
Ubożuchny język.
Słownik języka polskiego . 2013.
Ubożuchny staruszek.
Ubożuchna chatka.
Ubożuchne słownictwo.
Ubożuchny język.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyrwać się — 1. Dusza, serce wyrywa się (komuś) do czegoś, do kogoś, ku czemuś, ku komuś «ktoś mocno pragnie czegoś, kogoś, bardzo tęskni za czymś, za kimś»: Ot, choćby taki Pacanów! Tyle się nawybrzydzałem na to miasteczko. Że małe, że odbite od świata, że… … Słownik frazeologiczny
wyrywać się — 1. Dusza, serce wyrywa się (komuś) do czegoś, do kogoś, ku czemuś, ku komuś «ktoś mocno pragnie czegoś, kogoś, bardzo tęskni za czymś, za kimś»: Ot, choćby taki Pacanów! Tyle się nawybrzydzałem na to miasteczko. Że małe, że odbite od świata, że… … Słownik frazeologiczny
ubożuchno — przysłów. od ubożuchny Ubożuchno umeblowany pokój. Ubrana była ubożuchno, ale schludnie … Słownik języka polskiego