Ubożyć podbity kraj.
Ubożył własny dom przez swoje lenistwo.
Ubożyć język, słownictwo.
Zła gospodarka ubożyła lasy.
Słownik języka polskiego . 2013.
ubożyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ubożyćżę, ubożyćży, ubożyćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}doprowadzać kogoś do biedy, ubóstwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągłe powodzie ubożyły mieszkańców równiny. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pauperyzować — ndk IV, pauperyzowaćzuję, pauperyzowaćzujesz, pauperyzowaćzuj, pauperyzowaćował, pauperyzowaćowany książk. «ubożyć ludność» pauperyzować się książk. «stawać się ubogim, biednieć» … Słownik języka polskiego
ubożenie — n I rzecz. od ubożeć, ubożyć … Słownik języka polskiego
ubažyti — ×ubãžyti, ija ( yja J), ijo ( yjo) (l. ubożyć) tr. luošinti, žeisti … Dictionary of the Lithuanian Language
zubożać — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. z ubożać] || {{/stl 7}}zubażać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zubożaćam, zubożaća, zubożaćają, zubożaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– zubożyć {{/stl 22}}{{stl 33}}[wym. z ubożyć]{{/stl 33}}{{stl 8}}dk VIIa, zubożaćżę,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
