urażać
Look at other dictionaries:
urażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, urażaćam, urażaća, urażaćają, urażaćany {{/stl 8}}– urazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, urażę, urażaćzi, uraź, urażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podrażniać, naruszać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urażać się – urazić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykając się, uderzając się, kalecząc się, podrażniać, naruszać wrażliwe, bolące, skaleczone miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uraziła się w skaleczony łokieć. Przez nieuwagę urażał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… … Słownik języka polskiego
ranić — VIa, ranićnię, ranićnisz, rań, ranićnił, ranićniony 1. dk «zadać ranę komuś; skaleczyć czymś» Raniono go w walce. Ranił kogoś nożem. Raniono go ciężko, śmiertelnie. 2. ndk «powodować kaleczenie, urażać, kaleczyć» Kolce róż raniły jej dłonie.… … Słownik języka polskiego
upokarzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upokarzaćam, upokarzaća, upokarzaćają, upokarzaćany {{/stl 8}}– upokorzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, upokarzaćrzę, upokarzaćrzy, upokarzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać w kimś uczucie poniżenia, wstydu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. urażać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
