urąbać

urąbać
dk IX, \urąbaćbię, \urąbaćbiesz, urąb, \urąbaćał, \urąbaćany
1. «rąbiąc zgromadzić pewną ilość czegoś (drzewa, gałęzi); narąbać»

Urąbać drzewa na ogień.

2. «rąbiąc oddzielić coś od czegoś; odciąć, odrąbać»

Urąbać grubą gałąź.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • urąbać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, urąbaćbię, urąbaćbie, urąbaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rąbiąc, zebrać, przygotować jakąś ilość czegoś; narąbać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urąbać drewna, gałęzi. Urąbał drwa na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”