Współistniejące zależności.
Współistniejące style w architekturze, w sztuce.
Współistniejące formy gramatyczne.
Słownik języka polskiego . 2013.
współistnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, współistniećnieję, współistniećnieje, współistniećniał, współistniećnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} istnieć wspólnie, w tym samym czasie z kimś, czymś innym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współistniały w nim sprzeczne uczucia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koegzystować — ndk IV, koegzystowaćtuję, koegzystowaćtujesz, koegzystowaćtuj, koegzystowaćował książk. «istnieć, żyć jednocześnie z kimś lub z czymś innym, obok kogoś lub czegoś innego; współistnieć, współżyć» Różne gatunki zwierząt koegzystują w przyrodzie … Słownik języka polskiego
współistnienie — n I rzecz. od współistnieć Pokojowe współistnienie państw. Współistnienie różnych form językowych … Słownik języka polskiego
koegzystować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koegzystowaćtuję, koegzystowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć obok kogoś lub czegoś innego, istnieć z kimś lub czymś innym; współistnieć, współżyć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
współ- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na wspólne działanie, jednoczesne występowanie tego, co oznacza drugi człon, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}współpracownik, współistnieć {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
