- współistnienie
- n Irzecz. od współistnieć
Pokojowe współistnienie państw.
Współistnienie różnych form językowych.
Słownik języka polskiego . 2013.
współistnienie
Look at other dictionaries:
koegzystencja — ż I, DCMs. koegzystencjacji, blm książk. «współistnienie; zwłaszcza pokojowe współistnienie państw o odmiennych ustrojach społeczno politycznych» … Słownik języka polskiego
Marek Jan Chodakiewicz — (born in 1962 in Warsaw, Poland) is a Polish American historian specializing in East Central European history of the 19th and 20th century. His historical works include: After the Holocaust: Polish Jewish Relations in the Wake of World War II,… … Wikipedia
Chodakiewicz — Marek Jan Chodakiewicz (* 1962 in Warschau) ist ein US amerikanischer Historiker polnischer Abstammung und Autor mehrerer Bücher mit dem Schwerpunkt Geschichte Mittel Osteuropas des 19. und 20. Jahrhunderts und jüdisch polnischer Beziehungen.… … Deutsch Wikipedia
Marek Jan Chodakiewicz — (* 1962 in Warschau) ist ein US amerikanischer Historiker polnischer Abstammung und Autor mehrerer Bücher mit dem Schwerpunkt Geschichte Mittel Osteuropas des 19. und 20. Jahrhunderts und jüdisch polnischer Beziehungen. Leben 1988 schloss… … Deutsch Wikipedia
oboczność — ż V, DCMs. obocznośćści; lm MD. obocznośćści jęz. «współistnienie w języku wymieniających się elementów fonetycznych lub morfologicznych tego samego wyrazu» … Słownik języka polskiego
opozycja — ż I, DCMs. opozycjacji; lm D. opozycjacji 1. «przeciwstawianie się komuś (czemuś) indywidualnie i doraźnie lub zespołowo w sposób zorganizowany; przeciwdziałanie, opór, protest» Gwałtowna, ostra opozycja. Opozycja przeciw komuś, czemuś. Budzić,… … Słownik języka polskiego
pokojowy — pokojowywi 1. «dotyczący pokoju zgody» Polityka pokojowa. Rokowania pokojowe. Cele pokojowe. Traktat pokojowy. Mieć pokojowe zamiary. Znaleźć pokojowe rozwiązanie konfliktu. ∆ Pokojowe współistnienie «leninowska koncepcja polityczna formułująca… … Słownik języka polskiego
synchronia — ż I, DCMs. synchronianii, blm 1. książk. «jednoczesność występowania pewnych procesów, zjawisk; współistnienie w czasie» 2. jęz. «analiza faktów językowych ze stanowiska statycznego, bez uwzględniania ich rozwoju w czasie» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
wymiana — ż IV, CMs. wymiananie; lm D. wymianamian 1. «danie lub otrzymanie czegoś za coś innego; wymienienie się czymś, zamiana» Wymiana gospodarcza, kulturalna z zagranicą. Wymiana doświadczeń. Wymiana jeńców. Ustalić zasady wymiany. Wymiana waluty. ◊… … Słownik języka polskiego
jedność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm D. jednośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} zorganizowana wewnętrznie, spoista całość; nierozdzielność, jednolitość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jedność prasłowiańska. Zasada trzech jedności. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
