wygnać

wygnać
dk I, \wygnaćgnam, \wygnaćgnasz, \wygnaćgnają, \wygnaćgnaj, \wygnaćgnał, \wygnaćgnany
wygonić dk VIa, \wygnaćnię, \wygnaćnisz, \wygnaćgoń, \wygnaćnił, \wygnaćniony - wyganiać ndk I, \wygnaćam, \wygnaćasz, \wygnaćają, \wygnaćaj, \wygnaćał, \wygnaćany
«zmusić kogoś, coś do opuszczenia zajmowanego miejsca, pójścia skądś; wypędzić»

Wygnać natrętów z domu.

Wygnać bydło na pastwisko.

Wygonić dziecko na podwórko.

◊ Pogoda, deszcz, mróz itp., że psa by nie wygonił, nie wygnał «o złej, brzydkiej pogodzie, ulewnym deszczu, siarczystym mrozie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wygnać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyganiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zrzucić [wygnać] pychę z serca {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wygnać [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na cztery wiatry {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się kogoś w sposób zdecydowany, gwałtowny; wygonić kogoś brutalnie, odcinając możliwość powrotu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypędzić, przepędzić, wygonić kogoś z domu na …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wygnać [pchnąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na ulicę {{/stl 13}}{{stl 7}} zmusić kobietę do prostytucji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nędza wygnała ją na ulicę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wygnać — pot. Pogoda, deszcz, mróz itp., że psa by nie wygonił, nie wygnał «o złej, brzydkiej pogodzie, ulewnym deszczu, siarczystym mrozie»: Wicher taki, zimno, psa by nie wygnał na taką pogodę. W. Myśliwski, Widnokrąg …   Słownik frazeologiczny

  • zrzucić [wygnać] pychę z serca — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się pychy, stać się pokornym, skromnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygnał pychę z serca i prosił o przebaczenie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyganiać — → wygnać …   Słownik języka polskiego

  • wygonić — → wygnać …   Słownik języka polskiego

  • cztery — + ż. rzecz.; czterej, czterech, m. os.; DMs. czterech, C. czterem, B. m. os. czterech, ż. rzecz. cztery, N. czterema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 4» Czterech mężczyzn idzie. Czterej mężczyźni idą. Cztery jabłka leżą na stole.… …   Słownik języka polskiego

  • wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… …   Słownik języka polskiego

  • wyganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyganiaćam, wyganiaća, wyganiaćają, wyganiaćany {{/stl 8}}– wygonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyganiaćnię, wyganiaćni, wyganiaćgoń, wyganiaćniony, {{/stl 8}}wygnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”