- wylecieć
- dk VIIa, \wyleciećcę, \wyleciećcisz, \wyleciećleć, \wyleciećciał, \wyleciećcieli - wylatywać ndk VIIIa, \wyleciećtuję, \wyleciećtujesz, \wyleciećtuj, \wyleciećywał1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć»
Ptak wyleciał z klatki.
Bocian wyleciał z gniazda w poszukiwaniu pożywienia.
□ Słowo wyleci wróblem, a powróci wołem.2. «o samolocie, jego załodze i pasażerach: wyruszyć w podróż; wystartować»Z Warszawy wylecieliśmy o szóstej.
3. «o substancjach lotnych i o lekkich przedmiotach: wzbić się, zostać wyrzuconym w górę; także o pociskach: zostać wystrzelonym»Korek z hukiem wyleciał z butelki.
Dym wylatywał z komina.
Pociski szybko wylatywały z lufy.
∆ Coś wyleciało w powietrze «coś zostało wysadzone za pomocą środków wybuchowych»4. pot. «biegnąc, jadąc szybko wydostać się skądś, udać się dokądś; wybiec, wyskoczyć»Pędem wyleciał z domu.
Samochód wyleciał zza zakrętu.
5. pot. «wypaść z czegoś»Dziecko wyleciało z kołyski.
Kartka wyleciała z książki.
◊ Coś wyleciało komuś z pamięci, z głowy «ktoś zapomniał o czymś»6. pot. «zostać wyrzuconym, usuniętym skądś, np. z pracy, ze szkoły itp.»Wyleciał z posady.
Słownik języka polskiego . 2013.