Tłum wyległ na ulicę.
Pasażerowie wylegli na pokład.
Zboże wyległo po burzy.
Słownik języka polskiego . 2013.
wylec — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wylegać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wylegać — → wylec … Słownik języka polskiego
wylegnąć — dk Vc, wylegnąćlegnie, wylegnąćległ, wylegnąćległszy rzad. → wylec … Słownik języka polskiego
wyroić — dk VIa, wyroićroję, wyroićroisz, wyroićrój, wyroićroił, wyroićrojony wyrajać ndk I, wyroićajam, wyroićajasz, wyroićajają, wyroićajaj, wyroićajany, rzad. «rojąc, marząc ułożyć coś w myśli, wyobrazić sobie coś; wymarzyć, wymyślić» Wyroić sobie… … Słownik języka polskiego
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
wylegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wylegaća, wylegaćają {{/stl 8}}– wylec, wylegnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc b, wylegaćlegnie, wylegaćlegnij, wylegaćległ, wylegaćległa, wylegaćlegli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
