- wypocić
- dk VIa, \wypocićcę, \wypocićcisz, \wypocićpoć, \wypocićcił, \wypocićcony - wypacać ndk I, \wypocićam, \wypocićasz, \wypocićają, \wypocićaj, \wypocićał, \wypocićany«wydalić coś z potem»
Wypocił nadmiar wypitej wody.
przen. pot. «ułożyć jakiś tekst, napisać list itp. z trudem, bez polotu»Wypocić list.
wypocić się - wypacać się1. tylko dk «bardzo się zgrzać, spocić»Wypocić się na słońcu.
2. częściej dk «parując wydalić coś z siebie»Ziemniaki przed zakopcowaniem powinny się wypocić.
Słownik języka polskiego . 2013.