- wyrobić
- dk VIa, \wyrobićbię, \wyrobićbisz, \wyrobićrób, \wyrobićbił, \wyrobićbiony - wyrabiać ndk I, \wyrobićam, \wyrobićasz, \wyrobićają, \wyrobićaj, \wyrobićał, \wyrobićany1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego materiału, produkować»
Wyrabiać trykotaże.
Wyrabiać cegły z gliny.
Wyrabiać coś na swój użytek, na sprzedaż, na eksport.
∆ pot. Wyrobić normę, plan «pracując wykonać tyle, ile przewiduje ustalona norma, plan»2. «przez ćwiczenie, starania, zabiegi itp. wykształcić coś, udoskonalić coś»Wyrobić charakter, wolę, wytrzymałość.
Wyrobić język, styl.
Wyrabiać w dziecku samodzielność.
Wyrobić sobie mięśnie przez pływanie.
◊ Wyrobić sobie pogląd, sąd, zdanie o czymś, na coś «zastanowiwszy się dojść do własnego poglądu, zdania w jakiejś sprawie»3. «staraniem, zabiegami uzyskać, zdobyć coś dla siebie lub dla kogoś»Wyrobić komuś miejsce w domu akademickim.
Wyrobić komuś posadę.
Wyrobić sobie paszport.
◊ Wyrobić komuś, czemuś markę, opinię, sławę «ukształtować opinię (o kimś lub o czymś); uczynić kogoś sławnym, spopularyzować coś»4. «poddać jakąś substancję pewnym zabiegom zmieniającym jej postać, konsystencję itp.»Wyrobić ciasto, glinę.
∆ Wyrobić rolę, pole «uprawić, przygotować rolę, pole pod zasiew»5. «zniszczyć, zetrzeć coś przez częste używanie, tarcie, ruch»Wyrobione pierścienie tłokowe.
6. → wyrabiaćwyrobić się - wyrabiać się1. «nabrać siły, sprawności przez ćwiczenie; zdobyć biegłość, wprawę w czymś, rozwinąć się fizycznie lub umysłowo»Komuś wyrobiły się mięśnie.
Wyrobić się życiowo.
2. «o poglądach, cechach charakteru itp.: powstać, ukształtować się, wykrystalizować się»W dziecku (u dziecka) wyrobiła się samodzielność.
3. «zniszczyć się, zetrzeć się wskutek częstego lub niewłaściwego używania»Łożysko wyrobiło się.
4. → wyrabiać się
Słownik języka polskiego . 2013.