Wyrobienie polityczne.
Wyrobienie towarzyskie.
Wyrobienie życiowe.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyrobienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyrobić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejętność zachowania się w różnych sytuacjach, dawania sobie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dryl — m I, D. u, blm «metoda wychowania i wyszkolenia wojskowego mająca na celu wyrobienie ślepego, bezwzględnego posłuszeństwa; pierwszy raz stosowana w XVIII w. w Prusach; wyćwiczenie, wymusztrowanie wojskowe; ostra dyscyplina; tresura» Stosować,… … Słownik języka polskiego
eurytmiczny — przym. od eurytmia Poezja, proza eurytmiczna. ∆ Gimnastyka eurytmiczna «układ ćwiczeń gimnastycznych mający na celu wyrobienie w ćwiczących zgrabnych, harmonijnych ruchów» … Słownik języka polskiego
ogłada — ż IV, CMs. ogładaadzie, blm «umiejętność zachowania się, wyrobienie towarzyskie, poprawność w obcowaniu z ludźmi; obycie» Powierzchowna, zewnętrzna ogłada. Człowiek z ogładą. Nabrać, nabyć ogłady … Słownik języka polskiego
palcówka — ż III, CMs. palcówkawce; lm D. palcówkawek muz. «krótkie ćwiczenie muzyczne, którego celem jest wyrobienie technicznej biegłości palców» Ćwiczyć, grać palcówki … Słownik języka polskiego
plastyka — ż III, CMs. plastykayce, blm 1. «architektura, rzeźba, malarstwo i grafika» 2. «sugestywne, obrazowe przedstawienie, opisanie postaci, sytuacji itp.; obrazowość, plastyczność» Plastyka gestu, mimiki. 3. «wyrazistość, wypukłość form, kształtów,… … Słownik języka polskiego
siłowy — przym. od siła (zwykle w zn. 1) ∆ sport. Ćwiczenia siłowe «ćwiczenia mające na celu wyrobienie przede wszystkim siły» ∆ Sport siłowy «konkurencje sportowe, których uprawianie połączone jest ze szczególnie dużym wysiłkiem» … Słownik języka polskiego
sprawnościowy — przym. od sprawność (zwykle w zn. 1, 2) a) w zn. 1: ∆ sport. Ćwiczenia sprawnościowe, trening sprawnościowy itp. «ćwiczenia mające na celu wyrobienie sprawności ruchowej» ∆ Jazda sprawnościowa «jazda mająca na celu wykazanie sprawności zawodnika… … Słownik języka polskiego
szlif — m IV, D. u, Ms. szliffie; lm M. y «sposób wygładzania, szlifowania drogich kamieni; określony kształt nadawany kamieniom szlachetnym przez szlifowanie; połysk wydobyty z kamienia szlachetnego dzięki szlifowaniu» Szlif wypukły, płaski. Szmaragd,… … Słownik języka polskiego
życiowy — życiowywi 1. «związany z życiem organicznym, biologiczny; będący przejawem życia; niezbędny dla rozwoju żywego organizmu» Funkcje życiowe, przejawy życiowe. ∆ Procesy życiowe «procesy fizykochemiczne zachodzące w organizmach żywych» 2. «dotyczący … Słownik języka polskiego
