Wyzuć kogoś z majątku, z dziedzictwa.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyzuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyzuwać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzuwać — → wyzuć … Słownik języka polskiego
wyzuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyzuwaćam, wyzuwaća, wyzuwaćają, wyzuwaćany {{/stl 8}}– wyzuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wyzuwaćzuję, wyzuwaćzuje, wyzuwaćzuty {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać kogoś czegoś (najczęściej majątku), zabierać coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… … Słownik języka polskiego
odrzeć — dk XI, odrę, odrzesz, odrzyj, odarł, odarty, odarłszy odzierać ndk I, odrzećam, odrzećasz, odrzećają, odrzećaj, odrzećał, odrzećany 1. «zdzierając, zrywając ogołocić coś z czegoś, zerwać coś z kogoś lub z czegoś» Odrzeć obicia z mebli. Odrzeć… … Słownik języka polskiego
władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… … Słownik języka polskiego
wyzuty — wyzutyuci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wyzuć (p.) wyzuty w użyciu przym. «nie mający czegoś (jakiejś cechy dodatniej) w najmniejszym stopniu, absolutnie» Wyzuty z poczucia humoru, z poczucia przyzwoitości. Wyzuci z ludzkich uczuć. ◊… … Słownik języka polskiego
