zapaprać

zapaprać
dk IX, \zapapraćprzę, \zapapraćprzesz, \zapapraćpaprz, \zapapraćprał, \zapapraćprany
pot. «zabrudzić, zawalać»

Zapaprać ubranie.

zapaprać się, pot. «zabrudzić się, zawalać się»

Zapaprał się farbami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • zababrać — dk IX, zababraćbrzę, zababraćbrzesz, zababraćabrz, zababraćał, zababraćany a. I, zababraćam, zababraćasz, zababraćają, zababraćaj pot. «zabrudzić, zapaprać, powalać» Zababrać ręce smarem. Co dzień wraca ze szkoły cały zababrany. ◊ Zababrać sobie …   Słownik języka polskiego

  • zapaćkać — dk I, zapaćkaćam, zapaćkaćasz, zapaćkaćają, zapaćkaćaj, zapaćkaćał, zapaćkaćany 1. pot. «zabrudzić czymś, zawalać, zapaprać» Zapaćkane smarem ręce. 2. pogard. «brzydko, niedbale pomalować, zamalować» Zapaćkać ściany żółtą farbą …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”