zażarcie

zażarcie
\zażarcieej
«z zawziętością; zaciekle, zajadle»

Kłócić się zażarcie.

Walczyć o coś zażarcie.

Pies ujadał zażarcie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zażarcie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} z zaciekłością, z zawziętością; zajadle, zapamiętale, zaciekle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bronić się, spierać się zażarcie. Bić się, atakować kogoś zażarcie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pożreć — dk XI, pożrećżrę, pożrećżresz, pożrećżryj, pożrećżarł, pożrećżarty pożerać ndk I, pożrećam, pożrećasz, pożrećają, pożrećaj, pożrećał, pożrećany «o zwierzętach, także pogardliwie lub żartobliwie o ludziach: zjeść coś łapczywie» Pies pożarł swoją… …   Słownik języka polskiego

  • użerać się — ndk I, użerać sięam się, użerać sięasz się, użerać sięają się, użerać sięaj się, użerać sięał się posp. «wykłócać się, spierać się o coś zażarcie; przełamywać czyjś opór, zmuszać kogoś do wykonania, spełnienia czegoś, ciągle upominać kogoś»… …   Słownik języka polskiego

  • walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”