cienieć

cienieć
ndk III, \cieniećeję, \cieniećejesz, \cieniećej, \cieniećniał, \cieniećeli
1. «stawać się cienkim, cieńszym, szczuplejszym; chudnąć, maleć»

Lód na rzece cieniał coraz bardziej.

Chory bladł i cieniał z dnia na dzień.

2. rzad. «o głosie, dźwięku: stawać się cieńszym, wyższym»

Świst pocisku cieniał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • cienienie — n I rzecz. od cienić, cienieć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”