cmokać

cmokać
ndk I, \cmokaćam, \cmokaćasz, \cmokaćają, \cmokaćaj, \cmokaćał, \cmokaćany - cmoknąć dk Va, \cmokaćnę, \cmokaćniesz, \cmokaćnij, \cmokaćnął, \cmokaćnęła, \cmokaćnęli, \cmokaćnięty
1. «mlaskać, wydawać wargami charakterystyczny odgłos, zwykle smakując coś, przywołując lub popędzając zwierzęta, wyrażając podziw, zastanowienie, niezadowolenie itp.»

Cmokał ustami, pijąc gorącą herbatę.

Cmoknąć na konia, na psa.

Cmokać z podziwu, z zachwytu, z zadowolenia.

2. «palić, ssać fajkę, cygaro, wciągając dym»

Cmokał cybuch długiej fajki.

3. żart. «głośno całować»

Cmoknął matkę w rękę.

cmokać się - cmoknąć się żart. «całować się wzajemnie»

Cmokały się przy powitaniu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • cmokać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, cmokaćam, cmokaća, cmokaćają, cmokaćany {{/stl 8}}– cmok nąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, cmokaćnę, cmokaćnie, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cmokac — cmȍkac m <G kca, N mn kci> DEFINICIJA razg. glasan, radostan, srdačan cjelov ETIMOLOGIJA vidi cmok [b] (I)[/b] …   Hrvatski jezični portal

  • cmokać się – cmoknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} żartobliwie: całować się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cmoknęły się przy pożegnaniu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cmokáč — a m (á) ekspr. kdor govori, kakor da bi imel cmok v ustih …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • cmoknąć — → cmokać …   Słownik języka polskiego

  • cmoktać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, cmoktaćam, cmoktaća, cmoktaćają, cmoktaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać charakterystyczny odgłos wargami; cmokać przy jedzeniu, smakowaniu czegoś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • achać — ndk I, achaćam, achaćasz, achaćają, achaćaj, achaćał «wykrzykiwać ach, zachwycać się czymś w sposób nieco afektowany» Achać i cmokać w zachwycie …   Słownik języka polskiego

  • cmokanie — ↨ cmokanie się n I rzecz. od cmokać (się) …   Słownik języka polskiego

  • cmoktać — ndk I, cmoktaćam, cmoktaćasz, cmoktaćają, cmoktaćaj, cmoktaćał, cmoktaćany, a. IX, cmoktaćkczę, cmoktaćkczesz, cmokcz 1. «wydawać wargami odgłos przy jedzeniu, smakowaniu czegoś; mlaskać, cmokać» Dziecko cmoktało głośno. Świnie cmoktały przy… …   Słownik języka polskiego

  • cmoknąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. cmokać (się) . {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”