czółko

czółko
n II, N. \czółkokiem; lm D. \czółkołek
1. zdr. od czoło w zn. 1

Ucałować czółko dziecka.

2. «regionalny strój głowy w rodzaju wysokiego diademu, przybranego wstążkami i kwiatami, noszony przez dziewczęta; opaska z koronki, ze skóry lub tkaniny, służąca dawniej jako ozdoba głowy kobiecej; stroik»

Kurpiowskie czółko.

Aksamitne, czarne, złote czółko.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • czółko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm D. czółkołek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od czoło: Pocałować dziecko w czółko. Dziewczynka ma rozpalone czółko. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czółeczko — n II, N. czółeczkokiem; lm D. czółeczkoczek zdr. od czółko a) w zn. 1: Rozchmurzyć czółeczko. b) w zn. 2: Aksamitne czółeczko …   Słownik języka polskiego

  • stroik — m III, D. u a. a, N. stroikkiem; lm M. i 1. «rodzaj diademu przybranego wstążkami i kwiatami, stanowiący część stroju regionalnego kobiet; dawniej także ozdoba głowy kobiecej w postaci opaski z koronki, jedwabiu itp.; czółko» Fantazyjny, ozdobny… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”