- czółno
- n III, Ms. \czółnonie; lm D. \czółnołen«łódź wydrążona z jednego pnia; łódka»
Płynąć czółnem.
Wsiąść do czółna.
Czółno płynie.
Słownik języka polskiego . 2013.
czółno
Look at other dictionaries:
czółno — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. czółnonie; lm D. czółnołen {{/stl 8}}{{stl 7}} wąska, lekka łódka o wydłużonym kształcie, wydrążona z pnia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Indiańskie czółno. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Evolution of the Polish language — Polish language Language overview · History · Dialects · Pronunciation … Wikipedia
czółenko — n II, N. czółenkokiem; lm D. czółenkonek 1. «małe czółno; łódeczka» Płynąć czółenkiem. 2. zwykle w lm «pantofle damskie głęboko wycięte, nie sznurowane, bez paska» Lakierowane czółenka. Para czółenek. 3. «przyrząd do robienia ręcznych koronek lub … Słownik języka polskiego
krypa — ż IV, CMs. krypapie; lm M. kryp 1. «duża, otwarta łódź o płaskim dnie, przeważnie drewniana, używana do przewozu ładunków masowych, głównie na wodach śródlądowych; berlinka» 2. «czółno wydrążone z pnia drzewa» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
pirogowy — przym. od piroga Czółno pirogowe … Słownik języka polskiego
przeciągnąć — dk Va, przeciągnąćnę, przeciągnąćniesz, przeciągnąćnij, przeciągnąćnął, przeciągnąćnęła, przeciągnąćnęli, przeciągnąćnięty, przeciągnąćnąwszy przeciągać ndk I, przeciągnąćam, przeciągnąćasz, przeciągnąćają, przeciągnąćaj, przeciągnąćał,… … Słownik języka polskiego
przewijać — ndk I, przewijaćam, przewijaćasz, przewijaćają, przewijaćaj, przewijaćał, przewijaćany przewinąć dk Vb, przewijaćnę, przewijaćniesz, przewijaćwiń, przewijaćnął, przewijaćnęła, przewijaćnęli, przewijaćnięty, przewijaćnąwszy 1. «owijać coś na nowo … Słownik języka polskiego
trzcina — ż IV, CMs. trzcinanie; lm M. trzcinany (zwykle w lp) 1. «Phragmites, roślina z rodziny traw, o wysokiej łodydze, z kwiatami w postaci wiech; najbardziej znanym gatunkiem tej rośliny jest trzcina pospolita rosnąca gromadnie przy brzegach wód i na… … Słownik języka polskiego
