- dłużyca
- ż II, DCMs. \dłużycacy; lm D. \dłużycayc«długi pień ściętego drzewa, grubizna o długości od 9 m (dla drewna iglastego) i od 6 m (dla liściastego)»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
ХЛЫСТ — цельный ствол поваленного дерева, отделённый от корневой части и очищенный от сучьев (Болгарский язык; Български) окастрено отсечено дърво (Чешский язык; Čeština) surový kmen; kulatina v celých délkách (Немецкий язык; Deutsch) entästeter… … Строительный словарь
dłużycowy — przym. od dłużyca Drewno dłużycowe. Przyczepa dłużycowa … Słownik języka polskiego