- dmuchawka
- ż III, CMs. \dmuchawkawce; lm D. \dmuchawkawek1. chem. «rurka metalowa zwężona ku końcowi, używana do analizy dmuchawkowej na węglu»2. etn. «broń myśliwska (rzadziej wojenna) w kształcie rury bambusowej od 2 do 4 m długiej, z której wydmuchuje się małą zatrutą strzałę; znana w Ameryce Płd. i Środk. oraz w Azji Płd.»3. kolej. «urządzenie do wytwarzania ciągu w kotle parowozowym przy wyłączonym silniku parowym; przewód doprowadzający parę z kotła do komina»4. techn. «końcówka wylotowa na przewodzie sprężonego powietrza, z kurkiem otwieranym przez naciśnięcie dźwigni»
Słownik języka polskiego . 2013.