dmuchawka

dmuchawka
ż III, CMs. \dmuchawkawce; lm D. \dmuchawkawek
1. chem. «rurka metalowa zwężona ku końcowi, używana do analizy dmuchawkowej na węglu»
2. etn. «broń myśliwska (rzadziej wojenna) w kształcie rury bambusowej od 2 do 4 m długiej, z której wydmuchuje się małą zatrutą strzałę; znana w Ameryce Płd. i Środk. oraz w Azji Płd.»
3. kolej. «urządzenie do wytwarzania ciągu w kotle parowozowym przy wyłączonym silniku parowym; przewód doprowadzający parę z kotła do komina»
4. techn. «końcówka wylotowa na przewodzie sprężonego powietrza, z kurkiem otwieranym przez naciśnięcie dźwigni»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • dmuchawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dmuchawkawce; lm D. dmuchawkawek, techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} końcówka wylotowa na przewodzie sprężonego powietrza {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dmuchawkowy — przym. od dmuchawka Płomień dmuchawkowy. ∆ chem. Analiza dmuchawkowa «metoda analizy jakościowej polegająca na prażeniu badanej substancji z topnikiem na węglu w utleniającym lub redukującym płomieniu dmuchawki» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”