dobitek

dobitek
tylko we fraz. Na dobitek «na domiar, na dokładkę, na koniec, do tego; na dobitkę»

Zimno, a na dobitek pada.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • dobitek — dobitek* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. na dobitek {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobítek — tka m (ȋ) 1. denar ali predmet, dobljen v igri na srečo: zadeti glavni dobitek; s tombole se je vračal brez dobitka 2. knjiž. pridobitev, korist: to je izreden dobitek za vse narode; pokazal mu je svoj novi dobitek ♦ šah. dobitek kmeta osvojitev …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • dobitek — Na dobitek zob. dobitka …   Słownik frazeologiczny

  • na dobitek — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co na dobitkę. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • loteríja — e ž (ȋ) 1. organizirana igra na srečo, pri kateri o dobitku določa izžrebanje srečke: igrati loterijo, na loteriji; na loteriji je zadel dva milijona; vesel je, kot bi zadel glavni dobitek na loteriji / blagovna loterija pri kateri so dobitki… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • dobitka — pot. Na dobitkę; na dobitek «na domiar złego, na dodatek, do tego»: Spodnie utytłały się w mokrej trawie i czarnej ziemi. Na dobitkę poczuła ostry ból w nodze, która w chwili upadku ześliznęła się z pedału i całym impetem uderzyła w przednie koło …   Słownik frazeologiczny

  • dokładka — ż III, CMs. dokładkadce; lm D. dokładkadek «to, co się dokłada, dodaje ponad normę; dodatek» Prosić o dokładkę zupy, deseru. ◊ Na dokładkę a) «dodatkowo, jako dodatek» b) «na dobitek, na domiar, do tego» …   Słownik języka polskiego

  • ámba — e ž (ȃ) dve izžrebani številki v eni vrsti na tombolski srečki: amba in činkvin; zadeti ambo // najmanjši dobitek pri tomboli: dobiti ambo …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • činkvín — a m (ȋ) pet izžrebanih številk v eni vrsti na tombolski srečki: amba in činkvin; zadeti činkvin // dobitek pri tomboli, večji od kvaterne: dobiti činkvin …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • dobíten — tna o prid. (ȋ) 1. nanašajoč se na dobitek: dobitne kombinacije pri loteriji 2. zastar. dostopen, dosegljiv: knjiga je težko dobitna …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”