- dobroduszny
- \dobrodusznyni«mający łagodne, życzliwe usposobienie, wyrażający łagodność; dobrotliwy, łagodny, poczciwy»
Dobroduszny uśmiech.
Dobroduszny człowiek.
Stawać się dobrodusznym.
Słownik języka polskiego . 2013.
dobroduszny
Look at other dictionaries:
dobroduszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dobrodusznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku: łagodny, tolerancyjny, szybko wybaczający i zapominający doznane krzywdy; także o postawie i zachowaniu: świadczący o posiadaniu takich cech : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobroduszność — ż V, DCMs. dobrodusznośćści, blm rzecz. od dobroduszny Rzadka, zadziwiająca dobroduszność. Dobroduszność charakteru. Korzystać z czyjejś dobroduszności … Słownik języka polskiego
dobrotliwy — dobrotliwywi 1. «odznaczający się dobrocią; dobroduszny, łagodny» Dobrotliwy wyraz twarzy, uśmiech. Dobrotliwe postępowanie. Dobrotliwi opiekunowie. 2. «przyjemny, przynoszący ulgę, ukojenie» Dobrotliwy sen. Dobrotliwe ciepło, promienie słoneczne … Słownik języka polskiego
karzełek — m III, DB. karzełekłka, N. karzełekłkiem; lm M. karzełekłki, D. karzełekłków, B.=M. a. D. zdr. od karzeł (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: W cyrku występują karzełki. b) w zn. 2: Dobroduszny karzełek w czerwonej czapce … Słownik języka polskiego
miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… … Słownik języka polskiego
poczciwy — poczciwywi, poczciwywszy 1. «życzliwy w stosunku do ludzi, dobroduszny, łagodny, przyjazny, uczynny, zacny» Poczciwy człowiek. Poczciwe sąsiadki. Poczciwe psisko. ◊ Poczciwy z kościami «dobry całkowicie, bez zastrzeżeń» przen. Poczciwy, stary dom … Słownik języka polskiego
prostoduszny — prostodusznyni, prostodusznyniejszy «odznaczający się prostotą, dobroduszny, łatwowierny, naiwny, otwarty, szczery» Prostoduszna szczerość. Prostoduszni ludzie … Słownik języka polskiego
wyraz — m IV, D. u, Ms. wyrazzie; lm M. y 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między elementami rzeczywistości lub… … Słownik języka polskiego
dobrotliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dobrotliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łagodny, przyjazny, pobłażliwy lub wyrażający takie nastawienie do otoczenia; dobroduszny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrotliwy kapłan.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jowialny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jowialnyni, jowialnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobroduszny, otwarty w kontaktach z ludźmi aż do granic spoufalania się, pogodny (raczej o starszym mężczyźnie) : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
