- dobrowolnie
- przysłów. od dobrowolny
Zgadzać się na coś, rezygnować z czegoś dobrowolnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zgadzać się na coś, rezygnować z czegoś dobrowolnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
dobrowolnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. dobrowolny: Zgłosić się dobrowolnie do wojska. Dobrowolnie złożyć zeznania. Dobrowolnie zrzec się udziału w spadku. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ochotnik — m III, DB. a, N. ochotnikkiem; lm M. ochotnikicy, DB. ów «człowiek zgłaszający się dobrowolnie, samorzutnie do jakiejś pracy, zwłaszcza do służby wojskowej» Walczyć jako ochotnik. Werbować ochotników. ◊ Pójść, zgłosić się itp. na ochotnika «pójść … Słownik języka polskiego
Миндаугс — Миндовг лит. Mindaugas 1 й Вел … Википедия
Мендог — Миндовг лит. Mindaugas 1 й Вел … Википедия
Миндаугас — Миндовг лит. Mindaugas 1 й Вел … Википедия
Navahrudak Castle — The ruins of Navahrudak Castle. The former castle in Navahrudak, Belarus (Belarusian: Навагрудскі замак) was one of the key strongholds of the Grand Duchy of Lithuania, cited by Maciej Stryjkowski as the location of Mindaugas s coronation as King … Wikipedia
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
darowizna — ż IV, CMs. darowiznaiźnie; lm D. darowiznaizn 1. «to, co zostało podarowane; dar» Prywatna, społeczna darowizna. Księgozbiór powiększony darowiznami. Otrzymać, przyjąć darowiznę. Zrzec się darowizny. 2. praw. «umowa, mocą której jedna strona… … Słownik języka polskiego
dobroć — ż V, DCMs. dobroćoci, blm 1. «skłonność do czynienia dobrze; kierowanie się w postępowaniu życzliwością dla otoczenia; łagodność, życzliwość» Wielka, niezwykła, anielska, wrodzona dobroć. Dobroć serca. Uosobienie dobroci. Okazywać komuś dobroć. □ … Słownik języka polskiego