- docucić
- dk VIa, \docucićcucę, \docucićcucisz, \docucićcuć, \docucićcucił, \docucićcucony«z trudem przywrócić do przytomności»
Docucić kogoś z omdlenia.
Nie móc kogoś docucić.
Słownik języka polskiego . 2013.
Docucić kogoś z omdlenia.
Nie móc kogoś docucić.
Słownik języka polskiego . 2013.
docucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, docucićcę, docucićci, docucićcuć, docucićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} po wielu wysiłkach przywrócić nieprzytomnego człowieka do stanu świadomości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ledwie docucono przytrutych gazem domowników.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień