dokrewny

dokrewny
biol. Gruczoły dokrewne «gruczoły wytwarzające hormony, wydzielane bezpośrednio do krwi, limfy lub płynów tkankowych; gruczoły wewnątrzwydzielnicze»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • dokrewny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. gruczoł dokrewny {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gruczoł dokrewny — {{/stl 13}}{{stl 7}} gruczoł wydzielający hormony, odprowadzane bezpośrednio do naczyń krwionośnych, limfatycznych, płynu mózgowo rdzeniowego lub do tkanek, np. tarczyca {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciałko — n II, N. ciałkołkiem; lm D. ciałkołek 1. zdr. od ciało (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Delikatne ciałko niemowlęcia. b) w zn. 2: Malec o chudym ciałku. 2. biol. «drobny, przeważnie mikroskopijnej wielkości twór, spełniający określone funkcje w… …   Słownik języka polskiego

  • grasica — ż II, DCMs. grasicacy; lm D. grasicaic anat. «gruczoł dokrewny u ssaków i człowieka leżący po wewnętrznej stronie mostka, czynny do czasu osiągnięcia przez osobnika dojrzałości płciowej; m.in. wytwarza limfocyty, wpływa hamująco na rozwój… …   Słownik języka polskiego

  • nadnercze — n I; lm D. nadnerczeczy anat. «gruczoł dokrewny kręgowców położony w sąsiedztwie nerek; u człowieka małe żółtawe ciało nad każdą nerką, wydzielające hormony, które regulują m.in. gospodarkę wodną i mineralną organizmu, przemianę cukrów, białek,… …   Słownik języka polskiego

  • przysadka — ż III, CMs. przysadkadce; lm D. przysadkadek ∆ anat. Przysadka mózgowa «gruczoł dokrewny znajdujący się w czaszce u podstawy mózgu, wydzielający liczne hormony regulujące czynność wielu innych gruczołów oraz wzrost, a także mające wpływ na wiele… …   Słownik języka polskiego

  • szyszynka — ż III, CMs. szyszynkance; lm D. szyszynkanek anat. «związany z międzymózgowiem niewielki gruczoł dokrewny, wydzielający hormon zapobiegający u ssaków i u człowieka przedwczesnemu dojrzewaniu płciowemu; u niektórych ryb i gadów jest narządem… …   Słownik języka polskiego

  • tarczyca — ż II, DCMs. tarczycacy; lm D. tarczycayc «gruczoł dokrewny kręgowców (u człowieka znajdujący się w przedniej dolnej części szyi), wydziela hormony mające duże znaczenie w regulowaniu przemiany materii» Nadczynność, niedoczynność tarczycy.… …   Słownik języka polskiego

  • trzustka — ż III, CMs. trzustkatce; lm D. trzustkatek «gruczoł trawienny i dokrewny kręgowców, znajdujący się u człowieka między dwunastnicą a śledzioną; jego wydzielina działa na wszystkie zasadnicze składniki pokarmowe (np. rozkłada białka, tłuszcze,… …   Słownik języka polskiego

  • wewnątrzwydzielniczy — biol. «dotyczący wydzielania wewnętrznego w organizmie» ∆ Gruczoły wewnątrzwydzielnicze «gruczoły wytwarzające hormony wydzielane bezpośrednio do krwi, limfy, płynów tkankowych; gruczoły dokrewne» ∆ Układ wewnątrzwydzielniczy «ogół narządów i… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”