- domicyl
- m I, D. -u; lm M. -e, D. -i a. -ów1. praw. «miejsce stałego zamieszkania, stała siedziba»2. praw. «ustalone umownie przez strony miejsce wypełnienia zobowiązania pieniężnego, zwłaszcza wynikającego z weksla»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.