- dopalić
- dk VIa, \dopalićlę, \dopalićlisz, \dopalićpal, \dopalićlił, \dopalićlony - dopalać ndk I, \dopalićam, \dopalićasz, \dopalićają, \dopalićaj, \dopalićał, \dopalićany1. «dokończyć palenia, spalić do reszty»
Dopalić papierosa.
Nie dopalony węgiel w piecu.
2. rzad. «zakończyć przyrządzanie czegoś za pomocą palenia, prażenia; wypalić, upalić jak należy»Dopalać cegłę.
3. rzad. «upalić dodatkową ilość»Dopalić trochę kawy.
dopalić się - dopalać się «spalić się do końca, do reszty; zgasnąć»Na kominku dopalał się ogień.
Świeca się dopaliła.
Słownik języka polskiego . 2013.