- doprać
- dk IX, \dopraćpiorę, \dopraćpierzesz, \dopraćpierz, \dopraćprał, \dopraćprany - dopierać ndk I, \dopraćam, \dopraćasz, \dopraćają, \dopraćaj, \dopraćał, \dopraćany1. «dokończyć prania»
Doprać bieliznę przed wieczorem.
2. «wyprać do czysta»Trudno doprać brudne ubranko dziecka.
Plamy po wiśniach trudno doprać.
3. rzad. «wyprać dodatkową ilość»Trzeba jeszcze doprać parę ręczników.
doprać się - dopierać się «być wypranym do czysta»Ścierki z trudem się doprały.
Słownik języka polskiego . 2013.