- dotrawić
- dk VIa, \dotrawićwię, \dotrawićwisz, \dotrawićtraw, \dotrawićwił, \dotrawićwiony - dotrawiać ndk I, \dotrawićam, \dotrawićasz, \dotrawićają, \dotrawićaj, \dotrawićał, \dotrawićany,techn. «usunąć (np. roztworami kwasów) z powierzchni metali powłokę tlenków utworzoną między poszczególnymi operacjami elektrochemicznej obróbki metali (np. w celu przygotowania powierzchni, przedmiotu do galwanizowania, lakierowania itp.)»
Słownik języka polskiego . 2013.