- drobiony
- imiesł. przymiotnikowy bierny czas. drobić (p.)drobiony w użyciu rzecz. «ludowy taniec podhalański o szybkim tempie; drobny»
Tańczono drobionego.
Słownik języka polskiego . 2013.
Tańczono drobionego.
Słownik języka polskiego . 2013.
drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta … Słownik języka polskiego