drobno-

drobno-
«pierwszy człon wyrazów złożonych»
a) «będący częścią przymiotnika złożonego, wskazującą na drobne, niewielkie rozmiary, małe znaczenie tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. drobnolistny, drobnotowarowy, drobnomieszczański»
b) «będący częścią rzeczownika złożonego określającego przedmiot lub kogoś wyróżniającego się drobnymi, niewielkimi rozmiarami, małym znaczeniem, np. drobnoustrój, drobnomieszczanin»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • drobno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. drobny (głównie w zn. 3.): Drobno poszatkowana kapusta. Drobno zapisana kartka. Drobno potłuczone szkło. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drobno- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych określający niewielkie rozmiary, drobną budowę, małe znaczenie tego, co nazywa drugi człon, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}drobnolistny, drobnoziarnisty, drobnoustrój {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drobno — drobnoniej przysłów. od drobny (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Drobno pokroić, potłuc coś. Drobno zadrukowana książka. b) w zn. 2: Drobno zmielona kawa, kasza …   Słownik języka polskiego

  • drobno... — ali drôbno... prvi del zloženk (ó) nanašajoč se na droben: drobnocveten, drobnoglavec, drobnozrnat; drobnoblagoven, drobnolastniški …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • pȍdrobno — pril. na podroban način, sa svim pojedinostima; iscrpno, potanko, detaljno …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • drôben — tudi drobán drôbna o tudi ó prid., drobnéjši (ó ȃ ó) 1. ki ima razmeroma majhne razsežnosti: droben cvet; zbiral je različne drobne predmete; tkanina z drobnim vzorcem; na manjših policah je ležalo razno drobno blago; droben kot makovo zrnce /… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • miał — m IV, D. u, Ms. miale; lm M. y «bardzo drobne cząsteczki jakiegoś minerału; jakakolwiek drobno pokruszona, roztarta substancja; proszek, okruchy» Miał kamienny, skalny. Miał ceglany. Miał cukrowy. Miał cukru. ∆ Miał węgla a. miał węglowy «drobno… …   Słownik języka polskiego

  • miałki — miałkiłcy 1. «drobno pokruszony, drobno roztarty, zmielony; sypki» Miałki piasek, żwir, węgiel. Miałki cukier, pieprz. 2. reg. «płytki, niegłęboki» Miałkie jezioro. Miałkie miejsce w rzece. przen. (ogólnopolskie) «pozbawiony głębszych wartości;… …   Słownik języka polskiego

  • céna — e ž (ẹ) 1. vrednost blaga in storitev, izražena v denarju: cene se dvigajo, padajo, rastejo; pog. cena se suče, vrti okrog pet tisoč dinarjev; znižati, zvišati ceno; ekspr. navijati cene; pog. na trgu držijo cene; pogoditi se, vprašati, zmeniti… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • filigránski — a o prid. (ȃ) nanašajoč se na filigran: filigranski izdelki, okraski / filigranska tehnika; drobno filigransko delo / filigranska delavnica // natančno, drobno izdelan: filigranska ornamentika v knjigi / ekspr. filigransko psihologiziranje… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”