Słownik języka polskiego . 2013.
dryfować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dryfowaćfuję, dryfowaćfuje, dryfowaćany {{/stl 8}}– zdryfować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}żegl. {{/stl 8}}{{stl 7}} zbaczać z właściwego kursu pod… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dryfkotwa — ż IV, CMs. dryfkotwawie; lm D. dryfkotwatew żegl. «kotwica pływająca w postaci stożkowatego worka z impregnowanego płótna żaglowego, hamująca bieg statku, pozwalająca mu pomału dryfować podczas sztormu, używana na większych jachtach i mniejszych… … Słownik języka polskiego
dryfowanie — n I rzecz. od dryfować … Słownik języka polskiego
zdryfować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dryfować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
